Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Κριτική ταινίας: Machete




  Βγήκε επιτέλους η πολυαναμενόμενη ταινία στους κινηματογράφους, μα εμάς τι μας νοιάζει? Την είχαμε ήδη κατεβάσει σε τούμπανη ποιότητα (480p) και με ενσωματωμένους υπότιτλους για να μην χρειαστεί να παιδεύουμε τον εγκέφαλο μας άδικα. Πολυαναμενόμενη η ταινία προφανώς επειδή ήταν παραγωγή Tarantino και όταν το ακούς αυτό τότε ξέρεις πολύ καλά πως σίγουρα θα χει βάλει τη πινελιά του στη ταινία.

  Με μία φράση αν μπορούσα να τη χαρακτηρίσω θα ήταν "η συνταγή της επιτυχίας". Βλέπετε, τόσα χρόνια τώρα, τόσες δεκαετίες οι αμερικάνοι μπορεί να είναι ζώα έχουν όμως επιχειρηματικό μυαλό και ξέρουν ποιες είναι οι ανάγκες του αγοραστικού κοινού δλδ εμάς (εσάς) που πάμε κινηματογράφο να δούμε μια ταινία. Λόγω του τρόπου ζωής μας, ο κινηματογράφος ακόμα και αυτό το άραγμα για ταινία στο σπίτι που λέμε γίνεται με σχεδόν μοναδικό στόχο την διασκέδαση και την καλοπέραση όπερ και σημαίνει πως μας σερβίρουν αυτό που θέλουμε να φάμε.

Στη προκειμένη, Η ταινία τείνει να είναι ταραντινική. Χαρακτηριστική και ωραία σκηνοθεσία δια χειρός Rodriguez. Παλιός στο κουρμπέτι, είναι ο τυπάς που σκηνοθέτησε το Sin City, μεγάλη η χάρη του. Ηθοποιοί προσεκτικά διαλεγμένοι ο καθένας με συγκεκριμμένο ρόλο, με τη κάθε σκηνή να έχει πολύ λεπτομέρεια μιας και όλοι ξέρουμε πόσο πριξαρχίδας είναι ο Ταραντίνο που υποχρεώνει το ξαναγύρισμα σκηνής ακόμα κι αν δεν του αρέσει μια "φάτσα"! Τεράστια έκπληξη αποτελεί ο ίδιος ο πρωταγονιστής o Danny Trejo, που όταν βαρέθηκε τα ναρκωτικά είπε να γίνει κομπάρσος σε ταινίες, κυρίως του Steven Seagal... WAIT! Για wait μισό λεπτό! Είπες Steven Seagal? Δεν παίζει κι αυτός στη ταινία? Ω, ναι! Παίζει! Κι όμως! Αντιστράφηκαν οι ρόλοι, ο κομπάρσος έγινε πρωταγωνιστής ενώ το τρισμέγιστο υποκριτικό ταλέντο Steven Seagal του γλύφει το κώλο!!! Anyway, για να μην γίνει η ταινία βαρετή, προσλήφθηκαν τα εξής μουνιά: Jessica Alba στον ρόλο μπατσίνας (τι ήθελες και παντρεύτηκες κοπελάρα μου? Δεν μπορούσες κανά δυο sex tape πρώτα για τα καημένα αγοράκια που σε αγαπάνε?), Michelle Rodriguez στο ρόλο καντινουπαλλήλου (Λατινοκαβλιάρα με κονέ τον daddy που σκηνοθετεί) και της Lindsay Lohan στο ρόλο του... εαυτού της! Δηλαδή να πίνει, να ναι χαηδεμένη του μπαμπά, να βγάζει τα βυζιά της και να γαμιέται με τον πρώτο τυχαίο!

Το περιεχόμενο και η πλοκή της ταινίας δεν θέλει και πολύ φιλοσοφία. Το σενάριο θα μπορούσα να το χα γράψει εγώ ( - Ε γράψε τότε ρε μαλάκα αν μπορείς!). Ένας πρώην ομοσπονδιακός μεξικάνος υπερτούμπανος μέσα στη βαρβατίλα αφού συνειδητοποιεί τι βρώμικα παιχνίδια παίζουν πίσω από τη πλάτη του τα βάζει με τους πρώην εργοδότες του και με το διεφθαρμένο σύστημα της αμερικής (ε όχι δα!) το οποίο δεν αναγνωρίζει άδειες παραμονής σους μετανάστες καθαρά για λόγους κέρδους ενώ παρακρατικοί σφάζουν ανελέητα όσους περνάν τα σύνορα. Πίσω από αυτά κρύβονται τα καρτέλ ναρκωτικών των μεξικανών (the classic mexican stereotype) που θέλουν να βγάλουν κέρδος έχοντας τον έλεγχο των συνόρων αποτέλεσμα της συντηριτικής και ξενοφοβικής πολιτικής του ξεπουλημένου υποψήφιου Προέδρου των US and A. Με πιο απλά λόγια, κλασσικοί μεξικανοί you-are-messing-with-the-wrong-gringos,-ese προλετάριοι ξεσηκώνονται ενάντια στην καταπιεστική αστική τάξη και τα βρώμικά της παιχνίδια. Στο τέλος μακελειό λες και πρόκειται για gang fights.

Τι μου άρεσε:
- Ευφάνταστοι τρόποι σκοτωμού με βία και σθένος κυρίως από το πρωταγωνιστή με τις γκόμενες να ακολουθούν ενεργά αξιοποιώντας τα προσόντα τους.
- Οι δίδυμες νοσοκόμες. Μα καλά, με τις φαντασιώσεις μας παίζουνε?
- Ο τσαμπουκαλής παπάς. Έτσι θέλουμε να είναι οι παπάδες μας. Στρέιτ καταρχάς και με δύο καραμπίνες στο χέρι. Οι συγχωρέσεις είναι για το θεό, όχι γι αυτούς.
- Το τρίο με τη μάνα, τη κόρη και τον νταή. Αν και ήταν σύντομο και το κόψανε.
- Ο Steven Seagal επειδή ξεδίπλωσε πάλι το υποκριτικό του ταλέντο.

Τι δεν μου άρεσε:
- Το ρόστερ σου περιλαμβάνει τόσα ωραία μουνιά και μεγάλα ονόματα και εσύ σαν σκηνοθέτης φροντίζεις να μην δείξεις ούτε μία σκηνή σεξ? Με το που πέφτουν τα φιλιά εσύ κόβεις τη σκηνή? Ρε μαλάκα πας καλά? Η Alba στο μπάνιο όπως αποδείχτηκε με ψεύτικα (όχι δικά της) βυζιά τα οποία ούτε που τα δείχνεις? Στο τρίο, την ώρα που ξεκινάει το κόβεις? Την Lindsay Lohan έχεις ρε μαλάκα για τη σκηνή! Όχι καμιά καλόγρια! Άντε και γαμήσου δηλαδή! Ένα μείον αλλά υπεραρκετό!!!

Βαθμολογία: 7,5/10

Η ταινία προοριζόταν για 7. Το μισό της το έδωσα χαριστικά καθώς δεν μπορούσα να αντισταθώ από το να φανταστώ την σύγκριση και αναλογία της ταινίας με τα γεγονότα τα δικά μας στο θέμα των μεταναστών. Φαντάζομαι έναν Οδυσσέα Τσενάι, να γυρίζει ελλάδα διακόπτοντας τις σπουδές του να καθοδηγήσει το αλβανοπακιστανικό αντάρτικο πόλης στη βίαιη σύγκρουση με τον Παναγόπουλο και τα τσιράκια του καθώς και με τα παρακρατικά καθυστερημένα, τα χρυσά αυγά, κι όλα αυτά κάτω από το φόντο του Αγίου Παντελεήμονα. Στο τέλος ο Τσενάι αφού τα χει γαμήσει όλα, φεύγει να συνεχίσει τις γαμηστερές σπουδές του στα καλυτερά πανεπιστήμια της Αμερικής. Ναι αλλά χωρίς μουνί αυτός... δεν είναι Machete!!!

1 σχόλιο: